Hey, <???>, Michael here.
Why do humans wear clothing? Sure, we needed more protection from the elements and fashion to show our personalities, but no other animal makes and wears clothing.
More importantly, why we feel embarrassed to be naked around other people?

The word “embarrassed” comes from the Portuguese word “embarrassa”, which means “to entangle” or “entwine”.

And feeling embarrassed often feels like being tied up or exposed. But how can a healthy amount of embarrassment be a sign that you are likeable, forgivable and trustworthy?

This T-shirt and hoody come from the YouTube space LA, which opened in November of 2012, but clothing has been around a lot longer than that. For at least the last one-hundred-thousand years. Clothing protects us from the cold, from rain, from the sun and it can also be an ornament, a way of accentuating certain parts of our bodies or showing of wealth, status. It can even help us build our own identities.

But today, I’m interested in a other use of clothing: modesty! Why are humans afraid to be naked? Why are we ashamed of nudity? Especially because animals pretty much walk around naked all the time. Why aren’t animals embarrassed to be naked?

Well, let’s take a closer look at “embarrassment”. Embarrassment is a fascinating emotion, and an extremely social one. You don’t ever really feel embarrassed alone, when no one’s watching you or listening to you. So embarrassment probably evolved because it is such a good influence on social collaboration. We feel embarrassed when we violate little social rules of conduct, and each of us individually hoping to avoid that, to avoid embarrassment, has helped all of us to live together better.

Healthy brains experience embarrassment. Neuro-degeneration of the frontal and temporal lobes can lead to less awareness of yourself. So a healthy amount of occasional embarrassment is a good thing. It’s a sign of a socially adept and normally functioning brain.

A famous experiment involved participants watching an actor receive praise for achieving a very, very high score on an exam. In some cases, the actor was told to vain pride in the achievement. And in others, they acted embarrassed to have attention put on themselves. Later, the actors and the participants played games together and the participants were more pro-social, friendly and cooperative with actors who earlier expressed embarrassment. It suggested that the actor was to be trusted, that they desired to fit in and work together. Now the fact that embarrassment displays our knowledge of others and are desired to be liked may explain why invoking embarrassment in others, whether it be flirtation or playful teasing, is so common when we kind of like the other person.

“Shame” is a stronger emotion, and shame, when it comes to our private parts, the kind nearly every society, western or not, shares to some degree, is related to the root of our question today: modesty.


Havelock Ellis’ writing on the evolution of modesty is a bit antiquated when it comes to vocabulary, but he discusses quite well two possible reasons for our ‘fear’ of nakedness, both of which predate clothing and are not unique to humans. The first is the vital phenomenon of “refusal”.

Before mating, many animals play a game of chase, hard to get, a game of acceptance and then flight, forcing the pursuer to keep up, and proof their determination before being chosen as a desirable mate. So, when it comes to humans, we can think of clothing, paradoxically, as both a means of drawing attention to ones body and simultaneously as a way to cover the body, modestly, making us less available to every and any potential mate, rendering breeding more selective.

Ellis also mentions the fear of evoking “disgust”. And it is easy to see why individuals of a species, who avoid things we consider disgusting, would survive better. Feacal material, waste, rubbish, other bodily secretions can spread disease. For instance, animals whose poop likely contains dangerous parasites avoid grazing around, or hanging out around their waste. Habits like that lead to more sanitary conditions and a species more likely to survive. It is a satisfying piece of evidence as to why clothing, once invented, was so quickly used to cover private areas.

In 2009 the BBC investigated another influential factor: raising children. In species where the young are born pretty much ready for life, it makes more sense to spend your time making babies as opposed to sitting around raising them, they don’t need it. Super precocial animals, like the Megapode, hatch with full flight feathers and can fly on their own within hours of hatching. Human babies, on the other hand, are pretty darn altricial. We are born barely able to do much beside swallow food put directly into our mouths. Newborns can’t walk, or talk, or cook meals for themselves, or drive themselves to work, it’s ridiculous. Why are human babies born so unready for life? Why is so much development time still needed after human kids are born? Well, one explanation is that it is because we are so brilliant.

Brain size is correlated with body size. Bigger bodies require bigger brains. The shrew has a smaller brain than humans, but us humans have a smaller brains than whales. Of course, a bigger brain is not indicative of “intelligence”. For one thing, larger animals literally just have more cells they need to worry about and control. What matters more when it comes to intelligence is the proportion of brain size to body size. Compared to the size of our bodies, our brains are gigantic, their ….[?] of the charts. It’s crazy. And the consequence of this is that in order to have a brain as big as ours, come out of a mother, as small as a human, we have to come out with brains that aren’t fully formed. Brains and heads that aren’t as big as they will eventually grow to be. And this is why human babies require so much care and so much time to develop before their brains are ready for them to go off on their own.

Under this theory, being naked and mating all of the time might be a little bit less of a priority for humans. Humans and societies that privilege modesty would have more time and recourses to put toward raising children and avoiding extra mates instead of just conceiving more kids. Allowing kids to develop properly and reproduce themselves. Clothing serves this purpose quite well. It conceals the privates and allows more time to be spent on other things. Clothes, clothing, may in a way actually be a consequence of our unique intelligence. So the next time you put on clothes, keep in mind that one of the reasons you are not running out into the world bud naked is because you have such a big brain. No matter how dumb the clothing is that you put on, it’s a reminder that we are smart.

And as always, thanks for watching.

Hey, <???>, Michael hier.
Waarom doen mensen dragen kleding? Tuurlijk, we moesten meer bescherming tegen de elementen en mode tot onze persoonlijkheid te laten zien, maar geen andere dieren maakt en draagt ​​kleding.
Nog belangrijker, waarom voelen we ons genegeerd naakt rond andere mensen te zijn?

Het woord "gegeneerd" komt van het Portugese woord "embarrassa", wat betekent "te verwarren" of "verstrengelen".

En het gevoel in verlegenheid gebracht voelt vaak alsof vastgebonden of worden blootgesteld. Maar hoe kan een gezonde hoeveelheid van verlegenheid een teken dat je sympathiek, vergeven en betrouwbaar zijn?

Dit T-shirt en hoody komen uit de YouTube ruimte LA, die in november 2012 geopend, maar kleding is langer dan die al veel rond. Voor ten minste de laatste honderd-duizend jaar. Kleding beschermt ons tegen de kou, regen, van de zon en het kan ook een sieraad, een manier van accentueren bepaalde delen van ons lichaam of het tonen van de rijkdom, status. Het kan zelfs helpen ons bouwen onze eigen identiteit.

Maar vandaag, ik ben geïnteresseerd in een ander gebruik van de kleding: bescheidenheid! Waarom zijn mensen bang om naakt te zijn? Waarom zijn we schamen voor naaktheid? Vooral omdat de dieren vrij veel lopen naakt rond de hele tijd. Waarom zijn geen dieren in verlegenheid gebracht naakt te zijn?

Nou, laten we eens een kijkje op "schaamte". Schaamte is een fascinerende emotie, en een zeer sociale één. Je hoeft niet ooit echt schamen alleen, als niemand het letten op u of het luisteren naar je. Zodat schaamte waarschijnlijk ontstaan ​​omdat het zo'n goede invloed op de sociale samenwerking. We schamen wanneer we schenden weinig sociale gedragsregels, en ieder van ons individueel in de hoop te voorkomen dat, om verlegenheid te vermijden, heeft geholpen ons allen om beter samen te leven.

Gezonde hersenen ervaren verlegenheid. Neuro-degeneratie van de frontale en temporale kwabben kan leiden tot minder bewust van jezelf. Dus een gezonde hoeveelheid occasionele verlegenheid is een goede zaak. Het is een teken van een sociaal vaardig en normaal functionerende hersenen.

Een beroemd experiment betrokken deelnemers kijken naar een acteur ontvangt lof voor het bereiken van een zeer, zeer hoge score op een examen. In sommige gevallen werd de acteur verteld om ijdele trots op de prestatie. En in anderen, zij gehandeld beschaamd om aandacht te brengen aan zichzelf. Later, de acteurs en de deelnemers speelden spelletjes met elkaar en de deelnemers waren meer pro-sociaal, vriendelijk en coöperatief met acteurs die eerder uitgesproken verlegenheid. Zij stelde dat de acteur was te vertrouwen, dat zij wensen in te passen en samen te werken. Nu is het feit dat de schaamte toont onze kennis van anderen en gewenst zijn aardig gevonden te worden kan verklaren waarom een ​​beroep verlegenheid bij anderen, of het nu flirt of speels plagen, zo vaak als we zoiets als de andere persoon.

"Schaamte" is een sterkere emotie, en schaamte, als het gaat om onze prive-onderdelen, het soort bijna elke samenleving, westerse of niet, de aandelen tot op zekere hoogte, is gerelateerd aan de wortel van onze vraag vandaag: bescheidenheid.


Havelock Ellis 'schrijven op de evolutie van de bescheidenheid is een beetje verouderd als het gaat om de woordenschat, maar hij bespreekt heel goed twee mogelijke redenen voor onze' angst 'van naaktheid, die beide dateren van kleding en zijn niet uniek voor de mens. De eerste is de vitale verschijnsel "weigering".

Voor het dekken, veel dieren een potje achtervolging, moeilijk te krijgen, een spel van acceptatie en vervolgens de vlucht, waardoor de achtervolger te houden, en het bewijs van hun vastberadenheid alvorens wordt gekozen als een wenselijke partner. Dus, als het gaat om mensen, kunnen we denken aan kleding, paradoxaal genoeg, als zowel een middel om aandacht te vestigen op degenen lichaam en tegelijkertijd als een manier om het lichaam te bedekken, bescheiden, waardoor we minder beschikbaar is voor elke en elke potentiële partner, waardoor fokken selectiever.

Ellis noemt ook de angst oproepen "afschuw". En het is gemakkelijk te zien waarom individuen van een soort, die dingen die we walgelijke overwegen te vermijden, zou beter overleven. Fecale materiaal, afval, afval, kunnen andere lichamelijke afscheidingen verspreiding van de ziekte. Bijvoorbeeld, dieren waarvan kak waarschijnlijk bevat gevaarlijke parasieten voorkomen grazen rond, of opknoping uit rond hun afval. Gewoonten zoals die leiden tot meer hygiënische omstandigheden en een soort meer kans om te overleven. Het is een bevredigend bewijs waarom kleding, ooit uitgevonden, werd zo snel gebruikt om persoonlijke gebieden te dekken.

In 2009 onderzocht de BBC een andere invloedrijke factor: het opvoeden van kinderen. In soorten waar de jonge zijn vrijwel klaar voor het leven geboren, is het zinvoller om je tijd te besteden het maken van baby's, in tegenstelling tot de vergadering rond het verhogen van hen, hebben ze niet nodig hebben. Super precocial dieren, zoals de Megapode, uitkomen met volle vlucht veren en kunnen vliegen op hun eigen binnen enkele uren na het uitkomen. Menselijke baby's, aan de andere kant, zijn pretty darn altricial. We zijn geboren nauwelijks in staat om veel te doen naast zwaluw voedsel direct gezet in onze mond. Pasgeborenen kunnen niet lopen of praten, of koken maaltijden voor zichzelf, of rijden zelf aan de slag, het is belachelijk. Waarom zijn menselijke baby's geboren dus niet klaar voor het leven? Waarom wordt er zo veel ontwikkelingstijd nog nodig na de menselijke kinderen worden geboren? Nou, een verklaring is dat het is omdat we zo briljant.

Breinvolume is gecorreleerd met lichaamsgrootte. Groter lichaam nodig grotere hersenen. De feeks heeft een kleinere hersenen dan mensen, maar wij mensen hebben een kleinere hersenen dan walvissen. Natuurlijk een groter brein is geen indicatie van "intelligentie". Voor een ding, grotere dieren letterlijk gewoon meer cellen die ze nodig hebben te maken over en controle. Wat is belangrijker als het gaat om intelligentie is de verhouding van de hersenen grootte lichaamsgrootte. In vergelijking met de grootte van onze lichamen, onze hersenen zijn gigantisch, hun .... [?] Van de hitlijsten. Het is gek. En het gevolg daarvan is dat om de hersenen zo groot als de onze, komen uit een moeder, zo klein als mens moeten we komen met hersenen die niet volledig gevormd. Hersenen en koppen die niet zo groot als ze uiteindelijk zal groeien te zijn. En dit is waarom menselijke baby's nodig zoveel zorg en zo veel tijd om te ontwikkelen voordat hun hersenen zijn klaar voor hen om af te gaan op hun eigen.

Onder deze theorie, die naakt en paring de hele tijd misschien een beetje minder van een prioriteit voor de mens. Mensen en samenlevingen dat voorrecht bescheidenheid meer tijd en gedaan beroep zou hebben om in de richting van het opvoeden van kinderen en het vermijden van extra mates in plaats van alleen het concipiëren van meer kinderen te zetten. Waardoor kinderen om goed te ontwikkelen en zichzelf te reproduceren. Kleding dient dit doel heel goed. Het verbergt de soldaten en maakt het mogelijk meer tijd te besteden aan andere dingen. Kleding, kleding, kan op een bepaalde manier in feite een gevolg van onze unieke intelligentie. Dus de volgende keer dat u op kleding, in gedachten houden dat een van de redenen waarom je niet met die in de wereld knop naakt is omdat je zo'n grote hersenen. Het maakt niet uit hoe dom de kleding is die je op, het is een herinnering dat we slim zijn.

En zoals altijd, bedankt voor het kijken.