We hebben in ons land jarenlang een situatie opgebouwd van gedisciplineerd bestuur. Dat gold zowel voor de overheid als voor de vakbonden en de werkgevers.
Met deze gedisciplineerde houding hebben we veel goeds weten te bereiken op het gebied van behoud van de werkgelegenheid en de voorzieningen die daarmee tot stand gebracht werden of in stand konden blijven.
Het heeft er alle schijn van dat deze nuttige en vruchtbare houding verlaten wordt en dat we in een nieuwe fase komen waar zorgeloosheid, opportunisme en korte termijn denken veel meer de boventoon gaan voeren.
De minister president, de Nederlandse bankdirecteur en de telegraaf econoom die de werknemers aansporen om hogere lonen te eisen, stakingen die dat moeten afdwingen, etc.
Nu is het met hogere lonen zo, dat deze wel omhoog kunnen maar als het nodig is niet omlaag.
Dat is de makke die aan hoge lonen vastzitten.
Het belastingklimaat wordt op diverse fronten nogal aangetast zoals met de afschaffing van de dividend belasting en de verdere verlaging van de toch al zeer lage winstbelasting van het bedrijfsleven naar extreem lage tarieven.
Aan de andere kant wordt de BTW dan weer verder verhoogd en daaruit blijkt wel de verschuiving van de belasting van het bedrijfsleven naar de burgers.
Er wordt wel gewaarschuwd voor diverse risico’s die op de loer liggen zoals de gevolgen van Brexit, de handelsoorlog die Trump momenteel voert, en de gevaarlijke financiële situatie van diverse landen in en buiten de EU.
Maar daar wordt verder weinig of niets mee gedaan.
Met hoge lonen wordt ons land natuurlijk ook minder aantrekkelijk voor buitenlandse investeringen in ons land en loopt men het gevaar dat bedrijfsleven en werkgelegenheid wegtrekt naar goedkope lonenlanden . Vraag dat maar eens aan de Belgen en de Fransen.
Al met al maak ik me zorgen over het decennia zorgvuldig opgebouwde imago van ons land als een stabiel land waar arbeidsrust heerst en waar de voorzieningen min of meer goed op peil zijn, naar een zorgeloos en overmoedig land waar je minder goed met grote zekerheid weet waar je aan toe bent , waar de lonen steeds hoger worden en de arbeidsonrust zich aan het vestigen is.

Hoge lonen kunnen wel omlaag. Denk eens aan schrappen bonus, eindejaarsuitkering, meer uren moeten werken voor hetzelfde geld (lees: overwerk zonder geldelijke vergoeding), ontslag van vaste krachten en daarvoor in de plaats flezkrachten.

Er is een andere vervelender probleem, de stijgende schulden bij de huishoudens en de rente die de ECB rekent niet omhoog kan. Eigenlijk zouden banken gedwongen moeten worden om in hun eigen vingers te snijden: hogere rente rente willen betalen aan de spaarders en beleggers en de lener die dit zou moeten betalen. Naarmate de rente omhoog gaat is de kans op wanbetaling groter. De belastingbetaler moet niet langer garant staan voor private schulden.

In moeilijke tijden is, mijns inziens, praktisch iedereen wel bereid om in te leveren, mits managers en topmanagers, met reeds onbegrijpelijk hoge lonen, óók inbinden en juist dáár zie je dan dat de lonen omhoog schieten. Dat neemt de mindere 'inkomens' iedere lust om in te leveren. Ónbegrijpelijk dat dát niet aangepakt wordt. Uw analyse onderschrijf ik verder geheel.

Dat er zóveel huishoudens in de schulden komen is voor mij wel een raadsel. Ik denk niet dat alles aan banken en kredietverstrekkers verweten kan worden. Ook zijn er situaties waarbij je schuldloos in de schulden komt, indien dat te maken heeft met een te royale kredietverstrekking moet de kredietverstrekker m.i. mee opdraaien voor de schuld! Dat zal ze voorzichtiger maken bij het verstrekken van krediet. Echter, niet in de schulden komen is ook een kwestie van niet kopen wat je niet kunt betalen en dat behoor je al als kind te leren van je ouders.

Schuld is op zichzelf niet direct een probleem want geld is schuld.Belangrijk is of de schuld wordt gebruik om iets te produceren of enkel de prijzen van vastgoed te laten stijgen zonder waardetoevoeging. Het eerste ie niet gevaarlijk, het tweede wel. Daarom is het bijna onmogelijk geworden dat spaarders geen geld kwijt zullen raken. En zeker, bij het aangaan van een hypothecaire verplichting zijn er twee partijen verantwoordelijk. Geld rendeert niet en dus blijft het maf te noemen dat een schaarste aan bouwgrond en dus woningen niet als een probleem wordt ervaren maar schaarste aan geld wel. Dus ook de Centrale Bank draagt verantwoordelijk. Juist daarom betwijfel ik hoe lang de euro houdbaar is daar het een splijtzwam vormt en Europa in tweeën deelt.

Zie hier de cruciale kwesties: de euro, het bijdrukken van gratis geld, te laat of niet aanpassen van bestemmingsplannen! Eigenlijk is het allemaal overheidsbeleid waarop de meerderheid van de burgers geen zicht heeft.

Omdat het allemaal bittere pillen zijn om door te slikken, schuiven de politici het graag voor zich uit en negeren ze de problemen. Zo zal zelfs geen enkele partij of bewindspersoon in Den Haag het echt gaan aankaarten, dat de bestemmingsplannen niet bij de tijd zijn. Ik bedoel dan ook echt aankaarten en niet terloops noemen en dan een ander opzadelen met het probleem zoals onlangs weer een minister deed.

_________________
de meesten hadden de middelen niet om bootvluchteling te worden

Om de regering op andere gedachten te brengen is het wel nodig dat de voltallige oppositie van links en rechts gezamenlijk optrekt.
Dus als men de dividend- en de vennootschapsbelastingplannen zou willen tegenhouden, omdat die niet nodig zijn en het geld wel dringend nodig is om ons land de noodzakelijke ruimte te geven voor alle bekende zaken die er liggen, dan zou het goed zijn om met elkaar te overleggen om tot één gezamenlijke aanpak te komen.

De afschaffing van de dividendbelasting is een rare maatregel maar kost 'maar' twee miljard euro.

Ik maak me veel meer zorgen over wat er overblijft van die (kleine) koopkrachtstijging als duidelijk wordt wat de milieugekte ons nu eigenlijk echt gaat kosten de komende jaren. En nog meer over dat we dan na een paar jaar weer gaan horen dat het allemaal anders was en dat de maatregelen eigenlijk maar een beperkt of zelfs remmend effect hebben gehad....

Het enige wat hoofdkantoren toevoegen is juristen en wat koffiedames.

Wat een smoes.

https://www.nu.nl/prinsjesdag/5469308/r ... dtaks.html

Snel verdient een rotschop

Ondanks de argumenten van het kabinet, vreest de bewindsman dat er altijd discussie zal blijven bestaan. "Er zullen altijd mensen zijn die zich niet willen laten overtuigen, of zij hebben echt een andere mening. Dat is prima. Ik zou het alleen jammer vinden dat mensen al helemaal vastzitten in het frame van voor of tegen, nog voordat we het debat in de Kamer hebben gevoerd."

Hij draait het om, er zijn steeds meer tegenstanders met zeer zinnige argumenten maar daar heeft Snel geen boodschap aan.

https://www.nu.nl/prinsjesdag/5469308/r ... dtaks.html

O.a. in de zorg zijn voor veel menen de lonen met 25% omlaag gegaan.
Ook zijn er veel mensen ontslagen en mochten als ZZP'er onder het minimumloon terugkomen om hetzelfde werk te doen.
Ook zijn er mensen ontslagen en na de WW, in de bijstand gedwongen hetzelfde werkt te doen, maar dan voor bijstand.

De lonen zijn overigens qua koopkracht al een jaar of veertig niet gestegen. Verhogingen kwamen nauwelijks of niet boven de inflatie uit, terwijl de lasten steeds verder opliepen. Velen zijn er per saldo in die jaren qua besteedbaar inkomen op achteruit gegaan. Ook hierover is de laatste dagen genoeg te vinden in de pers.

Ik maak me vooral zorgen over de stijgende lasten voor de burger. Lonen die onvoldoende meestijgen om zelfs maar de lastenverhogingen goed te maken, terwijl voor de grote bedrijven en de rijkste paar procent burgers, de belasting daalt.

Het moet uit zijn met het polderen.
Werknemers moeten forse loonsverhogingen eisen. Ik denk iets van een procent of 50. Als bedrijven daardoor in de problemen komen, keren zij zich maar tegen de regering, die de lasten voor hen verlicht en voor de werknemers verzwaard. Wellicht dat er wat omgekeerd moet worden. Dan kan daar een deel van die 50% mee worden opgevuld.

_________________
Wie niet verder kijkt dan de gebaande paden, mist veel mogelijkheden en oplossingen!

Als het lukt om de afschaffing van de dividendbelasting en de onnodige verlaging van de vennootschapsbelasting tegen te houden komt er ongeveer 5 miljard bestedingsruimte vrij. Zo'n bedrag moet dan wel enigszins conservatief, met het oog op de middellange termijn, aangewend worden. Hiermee kunnen de plannen van de regering beduidend verbeterd worden.

Vijftig lijkt mij een beetje veel maar werknemers mogen wat mij betreft staken voor loonsverhogingen. Ik voel er veel meer voor om de lastenverschuiving van bedrijfsleven naar burger terug te draaien en de bedrijven die vervuilen daarvoor te belasten. En als ze dat niet kunnen betalen dan gaan ze maar failliet of ze gaan weg.

De lonen zijn al veertig jaar achtergebleven. Het is nog geen % per jaar, inflatie meegerekend. Misschien maar een half procent. Al dat geld is terecht gekomen bij de (grote) bedrijven, de aandeelhouders en overbetaalde CEO's en andere bestuurders. Laat ze dat maar weer inleveren!

_________________
Wie niet verder kijkt dan de gebaande paden, mist veel mogelijkheden en oplossingen!

Die milieugekte noem ik vaak een probeersel voor een nieuwe economie, omdat ik bij het huidige de groei niet meer zie. Dan begrijp ik niet waarom de landbouw aan kringloop moet doen en de rest van Nederland en in Europa zich nog meer in de schulden moet steken.


Het is een economisch gevecht waar we in zitten dacht ik door twee berichten vanmorgen, de onderhandelingen van de Korea's, China, Rusland, Japan en de VS.


En in Europa/Nederland hoor je dit:

Rutte: 'De energietransitie is qua grootte vergelijkbaar met de wederopbouw'
https://www.nporadio1.nl/prinsjesdag-20 ... ederopbouw

Volgens premier Rutte staat Nederland aan de vooravond van een enorme operatie als het gaat om de energietransitie. In het het programma Prinsjesdag op 1 vergeleek hij het zelfs met de Wederopbouw: 'We willen op het gebied van het klimaat in een breed front samen optrekken. Er wordt hard aan gewerkt, maar het gaat echt nog een paar maanden duren voordat we verder zijn. En dat is ook helemaal niet erg, want je praat over een waanzinnige transitie. Het is misschien wel vergelijkbarbaar met de wederopbouw na de Oorlog; een van de grootste transformaties die Nederland doormaakt.'

En dan moet ik denken aan de woorden van Jonathan Holslag bij dit artikel: Wordt Oostende de speeltuin van rijke Arabieren?

https://www.demorgen.be/binnenland/word ... -b68fa906/

Hij vindt dat we van Europa een economisch bordeel maken, onze waarden en normen uitverkopen aan de meestbiedende....de Arabieren, Chinezen en Russen - en dan maar jammeren dat men onze identiteit niet respecteert.


En in dit artikel klinkt het ook niet rooskleurig:

Het blunderboek van de westerse fatsoenpolitiek
Is dit het einde van de westerse fatsoenpolitiek?

https://www.knack.be/nieuws/wereld/is-d ... 95819.html

3 Dat fenomeen heeft veel te maken met het economisme dat de centrumpolitiek beheerst. Terwijl bergen sociologisch onderzoek uitwijzen dat het welbevinden van mensen gedetermineerd wordt door veel andere factoren dan de economische groei, blijven politici hameren op groei, handel en banen. Het beste voorbeeld is de Nederlandse minister-president Mark Rutte, die zich nu naast de Franse president Emmanuel Macron schaart om Europa te redden van Orban. Rutte kan in Nederland sinds 2009 fenomenale export- en groeicijfers voorleggen, maar de modale Nederlander heeft daar niets van gemerkt qua koopkracht, is harder moeten gaan werken, met banen die vaak veel meer flexibiliteit eisen en nauwelijks interessant zijn. En dan hebben we het niet eens over de gevolgen van dat beleid voor de rest van Europa. Hoewel veel Nederlanders zich vragen stellen bij die gang van zaken, schonk Rutten de multinationals nog eens voor miljarden belastingvoordelen. Zo jaag je mensen natuurlijk in de armen van de populisten.

Als je daarbij Nout Wellink hoort dat er over niet al te lange tijd een nieuwe grote financiële crisis komt maak ik mij echt zorgen. Vooral omdat we de vorige helemaal niet hebben weggewerkt.

Je lijkt een beetje door te slaan.... Je kunt mensen niet dwingen om geld dat ze in de afgelopen veertig jaar reglementair verdiend hebben en waar (veel) belasting over betaald is terug te gaan betalen. Dat is de bijl aan de wortel van betrouwbaar bestuur ! Je kunt ook geen lonen verhogen met 50%. Niet bij de overheid en niet bij het bedrijfsleven. Marges zijn allang niet meer geweldig dus BV NL zou en masse failliet gaan !

Waar we wel naar moeten kijken, is of het mogelijk is flexcontracten te verminderen en lonen voor politie, zorg en onderwijs met ca 10% te verhogen.
Daarnaast moet het dringend aantrekkelijker gemaakt worden om ouderen in dienst te houden.

De stormvlag wordt gehesen dus de kosten zullen niet meevallen. Maar dat horen we pas later (op een meer gelegen moment)....

En Wellink kletst maar wat. Hij zag de vorige niet en weet het nu ook niet. Maar wil in ieder geval nu wel gewaarschuwd hebben. Pfft.

Ik denk dat het verstandiger is als we met z'n allen weer gaan werken aan groei !
(ipv. maatregelen te bedenken om de groei en de wereld te 'sturen')....

Je kunt je afvragen of het niet uitbetalen van loonsverbeteringen, reglementair is. Er is geen wet die het voorschrijft, er is echter ook geen wet die het verbiedt. Er bestaat wel een maatschappelijke verantwoordelijkheid.

_________________
Wie niet verder kijkt dan de gebaande paden, mist veel mogelijkheden en oplossingen!

Precies dat moeten we nu voor deze specifieke groepen doen, m.i.

Vertrouwen vergt stabiliteit.

Groei met wat? Méér schulden, méér vervuiling, nog lagere lasten voor het bedrijfsleven en nog hoger lasten voor de burger?

https://www.ad.nl/economie/energiereken ... ~ae2f3844/