Zie je nu wel, dat mainstream media niet te vertrouwen zijn?

Ons eigen Kabinet bevestigt het!

BREDA - Minister Kaag (Ontwikkelingssamenwerking) waarschuwt Syrische vluchtelingen om media met een korrel zout te nemen. „Laat je niet gek maken door de Nederlandse media!”, zei ze op het D66-congres tegen zo’n 150 uitgenodigde Syriërs die in Nederland wonen. Ze drukte hen op het hart om ’niet alles te geloven’ wat media hier berichten.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1852121 ... ndse-media


Wie is er nu niet te vertrouwen? Het Kabinet of de media?

_________________
“Erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral.”
Bron: Kurt Weill en Bertolt Brecht, Die Dreigroschenoper, 1928.

D66 laat gewoon economische vluchtelingen binnen zoals die Armeniers.

_________________
De verwende machthebbers vragen uw steun
https://www.youtube.com/watch?v=k8pE0RmmcWk

Beide niet.

En zelfs bij Follow the Money zie je allemaal barstjes van slechte onderzoeksjournalistiek en links klimaatgelul.

_________________
De verwende machthebbers vragen uw steun
https://www.youtube.com/watch?v=k8pE0RmmcWk

Wanneer Trump zoiets zegt ken ik wel een paar forummers die schuimbekkend tegen het plafond gaan over hoe hij de rechtsstaat afbreekt. Maar het blijft nu zo stil. Betekent dat dat je het als D66 minister wél mag roepen over je eigen staatsomroep die je ieder jaar ad €800 miljoen subsidieert, mits je het maar in het Arabisch doet en je daarbij richt tot Syrische artsen werklozen? "Als je het onder Assad hebt overleefd, kun je Nederlanders ook wel aan!" Uit welk hol heeft het kabinet deze mevrouw getrokken?

Uit het hol dat men de wereld van de 'internationale diplomatie' noemt....

Compleet los gezongen van de werkelijkheid.

De Telegraaf moet je nooit vertrouwen , want het is de huiskrant van PVV/FVD

En Hume ook niet.

Sterke jijbak, trolliebollie.

Ga eens wat anders lezen dan de telegraaf ,dat houdt je op het rechte pad.

Antonio Scurati, auteur roman over Mussolini De fascistische leider Mussolini was in veel opzichten de voorloper van de huidige populisten.

Al vijf jaar is Antonio Scurati bezig met het verkennen van wat hij zelf noemt de ‘dark side’ van Italië. Geweld, rancune, angst als voedingsbodem voor beestachtig politiek geweld. Delirante bluf en cynisch opportunisme als instrument voor een greep naar de macht. Dat alles samengebald in één man: Benito Mussolini.
Scurati schrijft over honderd jaar geleden, in een magistrale roman over de opkomst van Mussolini en het begin van zijn fascistische dictatuur, beleefd vanuit het standpunt van Mussolini en zijn aanhang. Maar het is meer dan geschiedenis. Het is ook een spiegel om te begrijpen wat er nu in een aantal landen aan de hand is. „Benito Mussolini”, zegt Scurati in een lang gesprek in een Amsterdams hotel, „is het archetype van de populist”.

Om het populisme van hedendaagse leiders als Poetin en Trump, van Berlusconi en Salvini goed te begrijpen, loont het om je te verdiepen in de manier waarop Mussolini aan de macht is gekomen. Want het was bijvoorbeeld Mussolini die de term anti-politiek bedacht als politieke slogan. „Mussolini stak het vuur aan om daarna te kunnen zeggen dat hij de enige man was die het kon doven.

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/11/15/mu ... t-a3980477

Hume loopt weer vast met een Godwin.

Wat weten we eigenlijk af van het fascisme, of zelfs van de tegenbewegingen? https://www.vpro.nl/cinema/films/film~4 ... ento~.html

Over mijn enige informatie (zo ongeveer) aangaande Mussolini. Die film zag ik meermalen in mijn linkse jaren. De media verhalen ons misschien selectief over de europese fase van het fascisme. Waarom het slaagde, waarom anderen faalden.

Een theorie is dat alleen een gezond en krachtig conservatisme het fascisme had kunnen stoppen. Een instrument was ontstaan, door de vakbeweging die ook niet-communistische clubs had, zowel sociaaldemocratisch als ook conservatief getint. Het conservatisme bestond, maar de mogelijkheden werden onvoldoende benut.

_________________
Een uitvoerende macht die zich niet gecontroleerd weet, gaat daar op een gegeven moment gebruik van maken.

Hoe radicaal rechts en conservatief moet een politiek partij zijn om fascisme te voorkomen?

Politiek wetenschapper Cas Mudde waarschuwt in zijn boek The Far Right Today voor het normaliseren van radicaal rechts gedachtegoed. Treft ook de Volkskrant blaam?

In Nederland ziet Mudde het normaliserings­proces in de manier waarop radicale FvD-standpunten niet verworpen, maar serieus worden genomen. Beeld Guus Dubbelman / de Volkskrant
De tijd van de ‘kleinburger’ en de ‘boze burger’ is voorbij; het tijdperk van de ­‘gewelddadige burger’ is aangebroken. De gewelddadige burger laat het niet langer bij woorden, maar laat zijn agressie de vrije loop als hij politiek of cultureel zijn zin niet krijgt. Dat kan bij een boerenprotest tegen het stikstofbeleid zijn, maar ook bij een sinterklaasviering die naar de smaak van de gewelddadige burger niet traditioneel genoeg wordt gevierd.

Zo luidt althans een theorie van Cas Mudde (52), vermaard politiek wetenschapper en extreemrechtskenner. Hoe we in het tijdperk van de gewelddadige burger zijn terechtgekomen? Volgens Mudde is dit het gevolg van de ‘normalisering’ van een radicaal rechts-populisme waarin etnische en religieuze minderheden worden voorgesteld als een acuut gevaar voor de Nederlandse identiteit en waarden. Schuldig aan die normalisering zijn de politieke en journalistieke mainstream die de afgelopen twintig jaar steeds verder zijn gaan mee­buigen met radicaalrechtse xenofobie.

Het is een these die Mudde verder heeft uitgewerkt in een nieuw boek, The Far Right Today. De geboren Nederlander Mudde, die lesgeeft aan de Universiteit van Georgia in Amerika en een reeks publicaties over populisme in The Guardian op zijn naam heeft staan, schetst in dit werk hoe radicaal rechts-populistisch gedachtengoed door normalisering ­wereldwijd aan invloed heeft gewonnen, en in sommige landen – VS, India, Brazilië –zelfs aan de knoppen draait.

In Nederland ziet Mudde dit normaliseringsproces vooral in de manier waarop een radicaal rechtse partij als ­Forum voor Democratie wordt voorgesteld: als doodnormale beweging met standpunten die niet verworpen, maar serieus moeten worden genomen. Ideeën die vroeger direct de kop in zouden zijn gedrukt, hebben hierdoor de kans gekregen het maatschappelijk ­debat te bepalen.
Om verwarring te voorkomen: met ­radicaal rechts-populisme bedoelt Mudde iets anders dan het extreem-rechtse gedachtegoed dat onder meer in neo­nazistische hoeken te vinden is.

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b33b602e/

Radicaal links gedachtegoed is allang genormaliseerd.

De selectiviteit van dit soort figuren is altijd weer 'opvallend' te noemen....

En zo spreekt de telegraaf lezer.
In de Groene staat een artikel over het woordgebruik in deze krant.

Sinds tien jaar lijkt de krant uitgesprokener dan ooit. In 2009 werd Sjuul Paradijs hoofdredacteur en sprak hij de redactie toe. ‘Zijn woorden waren klip en klaar. Hij introduceerde de omroep WNL, die hij omschreef als “helder conservatief en neoliberaal”. Zo zag hij ook de krant’, zegt Mariëtte Wolf, die de geschiedenis van de krant beschreef. ‘Die ideologie was niet vreemd voor de krant maar de stijl was heftiger. Het open vizier leek verdwenen. Het was zo offensief, het leek wel een oorlogsverklaring.’

Een windmolen heet in De Telegraaf inmiddels een klimaatminaret, milieuorganisaties worden de ‘milieubrigade’ genoemd en de gehaktbal is een bedreigde traditie. Ed Nijpels luistert er naar de bijnaam ‘klimaatpaus’ en wanneer de stikstofcrisis Nederland platlegt, vraagt de krant zich af of er geen relatie is met immigratie, zoals FvD-voorman Thierry Baudet suggereert. Klimaatsceptici die geen wetenschapper nog serieus neemt, krijgen een podium, liefst pontificaal op de voorpagina. En als een Amsterdamse burgemeesterszoon zich misdraagt, wordt dat tot doofpot verheven.
Op de pagina’s prijken ook teksten waar niet alle journalisten het mee eens zijn. Toen de krant bijna twee jaar geleden onder vuur lag wegens koppen als ‘Kansloze asielplaag ongehinderd verder’ en ‘Asielhopper-invasie’, lieten bekende Telegraaf-verslaggevers als Saskia Belleman en Bart Mos op Twitter weten daar niet blij mee te zijn. Desondanks is het woord ‘criminele’ een van de meest gebruikte woorden rondom het woord ‘asielzoeker’, al snel gevolgd door ‘kansloze’.

Beide combinaties kwamen in de beginjaren van deze eeuw enkel sporadisch voor. Rondom migranten gaat het in De Telegraaf de laatste drie jaar vooral over ‘illegale migranten’, terwijl vluchtelingen meestal het woord ‘echte’ toegevoegd krijgen. Hoewel deze accenten ook voorkomen in bijvoorbeeld de Volkskrant, zijn ze hier minder dominant. Kortom, als het over migratie gaat, benadrukt De Telegraaf met name de illegaliteit en criminaliteit.

https://www.groene.nl/artikel/de-krant- ... iggelt-man

Lul niet zo dom, kerel. Ik lees al jaren Trouw en NRC (en vele andere).
De Telegraaf heeft bijna alleen nog maar premium (lees: betaalde) artikelen....

Het onderscheid tussen economische gelukszoekers (80%) en echte vluchtelingen (20%) is natuurlijk volkomen terecht.

'Kiezers zien Rutte als beste naoorlogse premier'



Luidt de kop.

Als je verder leest, blijkt het om maar ca. 25% van de ondervraagden te gaan.
ca. 75% vind Rutte dus niet de beste naoorlogse permier.


Maar ja, hij kwam met die 25% wel boven de andere genoemden uit.

Het is dus net statistiek. Je kunt naar hartelust rommelen met de uitkomsten. Het gaat tegenwoordig niet meer om de feiten, de werkelijkheid, maar de suggestie die je er mee kunt wekken!

13 maart 2020 Algemeen

Mark Rutte wordt in deze roerige tijden gezien als de beste naoorlogse premier. Dat meldt onderzoeksbureau I&O Research, dat met NRC Handelsblad een enquête uitvoerde onder 2180 mensen. Rutte wordt door meer dan een kwart van de ondervraagden gezien als de beste premier na de Tweede Wereldoorlog. Achter de VVD-leider staan Wim Kok (21 procent; PvdA), Ruud Lubbers (17 procent; CDA) en Joop den Uyl (13 procent; PvdA).

Rutte is sinds 2010 premier. Bijna de helft van de ondervraagden vindt dat de VVD'er het goed gedaan heeft. Ruim een kwart is neutraal en ruim een kwart is negatief over hem.

De enquête is uitgevoerd tussen 6 en 10 maart, toen de eerste gevallen van het nieuwe coronavirus opdoken in Nederland.

https://dagblad010.nl/algemeen/kiezers- ... se-premier

_________________
“Erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral.”
Bron: Kurt Weill en Bertolt Brecht, Die Dreigroschenoper, 1928.

Hoezo rommelen ? alles staat er toch bij vermeld ? zo te zien aan de cijfers bevalt een PvdA premier de kiezers het beste

Milennials kiezen voor Rutte, omdat Balkenende kleurloos was en Kok herinneren ze zich alleen als scholier of kleuter.

Voorspelbaar generatie-sentiment. Natuurlijk wint Rutte het niet echt, want vroeger was alles beter..

Bovenstaande voorkeuren kun je zo ongeveer uitrekenen uit de bevolkingssamenstelling en de uitslag van de laatste verkiezingen.

_________________
When you see there is something not right, you have to do something about it
rep. John Lewis 1940-2020

Ik dacht dat dit een kolfje naar de hand van de rechts populisten zou zijn, maar nee, ze verafschuwen het.
Nu is het in Nederland zo georganiseerd dat ons media bestel veelkleurig is. Er is zelfs ruimte voor een rechts populistische omroep als die aan de normen voor toelating (aantal leden) voldoet. Dus is wel logisch dat Kaag zoiets naar voren brengt.
De Syriërs weten waarschijnlijk niet beter dan dat ze daadwerkelijk door maar één staatsomroep, gecontroleerd door het regime, worden "geïnformeerd". Dus kan de gedachte bij deze buitenlanders postvatten dat alles wat er in de media gekanebraaid wordt ook de mening van onze overheid is.
Dat is nu juist niet het geval, zoals Baedeker dat wel weet, want anders zou zijn favoriete omroep geen gebruik maken van het pluriforme omroepbestel, waarvan de overheid minstens 800 miljoen euro van de ruim 1,6 tot 2 miljard euro door de werkende bevolking opgebrachte euro's voor het omroepbestel achterhoudt.

Ik had het dan ook over de suggestie die wordt gewekt.

_________________
“Erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral.”
Bron: Kurt Weill en Bertolt Brecht, Die Dreigroschenoper, 1928.