Janno schreef:
Ik heb geen verstand van schilderkunst. Wat dat betreft ben ik als Brouwer: ik vind het mooi of niet. Het moet me op de een of andere manier grijpen en de doeken die MM laat zien doen dat zeker. Ik weet niets van penseelvoering of technieken en eerlijk gezegd interesseert me dat ook voor geen hol.
Ik heb niets met schilderijen waarin ik alleen een gekleurd vlak zie of wat vage vegen. Karel Appel en zo doen me niets. Mondriaan ook niet veel trouwens. Al legt men uit dat je in die vlakken van de Victory Boogie Woogie de grote stad moet zien snap ik dat wel, maar dat maakt het voor mij niet beter. Te weinig emotie, denk ik. En dat is iets wat ik wel in de schilderijen zie die MM, Brouwer en Yutte laten zien.
Ik vind dat je het mooi verwoordt Janno, je spreekt (weer eens) wijze woorden.
Over de schilderijen die MM plaatste wil ik nog wel even iets kwijt: Ik kende ze ook niet totdat MM ze hier plaatste. Juist doordat de sfeer van die schilderijen zo krachtig naar buiten komt, op een manier dat je wel een heel dikke plaat voor je kop moet hebben als je het niet ziet, grepen ze me meteen.
Dat alleen al is een kwaliteit op zich!
Maar ik ging dan ook gelijk ietsjes uitgebreider naar de schilderijen kijken, en zag meteen de ongelooflijke kunde van de maker (wiens naam me eerlijk gezegd al weer ontschoten is

). Ik kan me voorstellen dat z'n impressionistische stijl de indruk kan opleveren dat het eenvoudig of makkelijk zou zijn om het zelf óók zo mooi te doen. Maar dat kan enkel iemand denken die niet begrijpt hoeveel vakmanschap in die schilderijen is verwerkt.
En ja, ik heb de mazzel dat ik een vader had die verstand had van schilderkunst, en z'n liefde voor die kunst heeft weten over te brengen door talloze museumbezoeken en het uitgebreid stilstaan bij schilderijen van grote meesters. Dus ik zie inderdaad de kunde van de maker.
Maar het belangrijkste van enige kunstuiting (óf kitschuiting!) is of het mensen aanspreekt!
En deze schilder heeft het duidelijk voor elkaar gekregen om schilderijen te maken die nogal wat mensen meteen aanspreken, vanwege het spontane gevoel dat ze van de schilderijen krijgen.
Ook Wolfgar zag dat wel, want ook hij sprak van de sfeer die ze uitstralen.....
Ik noem zo'n schilder een meester, wat anderen daar ook van mogen vinden.