Grootste pijnpunt vormt voor de SGP het ondeugdelijke fundament van dit wetsvoorstel: Iedereen wordt donor, tenzij je daartegen uitdrukkelijk bezwaar maakt. Orgaandonatie is een dermate persoonlijke, ingrijpende beslissing, dat de overheid niet mag uitgaan van het principe ‘Wie zwijgt, stemt toe’.

‘Wie zwijgt stemt toe’ is een handig mechanisme als je vraagt of iedereen koffie wil, maar niet als het gaat om het verwijderen van je ingewanden.

Een dergelijk automatisme betekent een riskante uitholling van artikel 11 Grondwet. Het intrigeert dat fracties die onvermoeid hameren op het eerbiedigen van de grondrechten van terroristen, zo eenvoudig overstag gaan als het gaat om het wegnemen van je organen zonder expliciete toestemming. Het afnemen van enig wangslijm schijnt een grotere inbreuk op de lichamelijke onaantastbaarheid dan het uitnemen van organen van iemand die daarvoor geen toestemming heeft gegeven.

Voor ieder mens geldt dat hij een eigen verantwoordelijkheid heeft en een persoonlijke vrijheid kent waar de overheid en de publieke opinie buiten moeten blijven. Dit is juist iets wat vanouds liberalen en christenpolitici verbindt: De gehechtheid aan een staatsvrije sfeer tegen een opdringerige overheid. Daarom moeten wij zuinig zijn op die wezenlijke functie van de klassieke grondrechten, namelijk het bieden van bescherming tegen de overheid.

Dit wetsvoorstel neemt de principieel beperkte reikwijdte van de overheidsmacht onvoldoende in acht en laat de overheid binnendringen in de meest intieme levenssfeer.

Orgaandonatie ja, orgaanannexatie nee.

De SGP stemt daarom tegen dit wetsvoorstel. En dat doen wij zelfs unaniem.